Wat een geweldige (iets langer dan een) week. We verheugen ons alweer op volgend jaar. Dit jaar was wederom een succes. We hebben dit jaar ervaren alsof we weer thuis waren bij familie en vrienden.Dit jaar was ontspannender dan 2010, we hebben minder bezichtigingen gedaan, meer thuis gezeten om te ontspannen en/f muziek te maken. Ik heb opnieuw een poging gedaan om tijdens het verblijf beeld en tekst te plaatsen. Bekijk hieronder het resultaat. De laatste berichten staan bovenaan, de oudste dus onderaan. Of nog makkelijker, de archiefbalk in de rechterkolom gebruiken. Tot 2012
Acoustrio
vrijdag 12 augustus 2011
vrijdag 29 juli 2011
dinsdag 26 juli 2011
Laatste dag
Godsgloeiende wat gaat het weer snel voorbij. Vandaag tijdens de lunch voor de Rotary club spelen en vanmiddag in het park next to the W.C.Handyfest headquarters, Dan ff slapen en om drie uur vannacht weer op pad naar Atlanta voor de vlucht naar Washington en dan op naar huus. ook lekker twouwens!!!
Anyway, timne flies when youre having fun! En euh pappie has got a teenie weenie little headache. En nu koffie!!!
Introductie Acoustrio door Bill Matthews.
Acoustrio at the Rotary Club.
Laatste optreden Acoustrio at Wilson Park
Laatste nootjes van Acoustrio. Het was weer een geweldige ervaring op naar 2012!
Relaxen op maandag
Maandag was een relax dag. Heerlijk, uitslapen smiddags naar een winkelcentrum drank ingeslagen, u kent het wel. S avonds spelen bij Legends eetkroegtokoachtigiets.
Afijn onze groupies en fans waren er wel en dat was dan wel weer goed.
Jimmy Lovelace en de gitarist van jerry Lee Lewis waren er ook. De gitarist houdt Jerry een beetje overeind :-). Drie september speelt Jerry in Eindhoven maar dan zit ik op Storming the castle met Backstreet Crawl
Mooi laat geworden bij Bill op de veranda.
zondag 24 juli 2011
Openingsfeest WC Handyfest
Zondagochtend... eindelijk regen hier... dat voelt goed na een hittegolf.
Vanmiddag spelen we op de opening van W.C.Handy festival. Er komen veel veel mensen kijken. Tori doet de introductie en de burgermeester van Florence gaat paar woorden spreken, er zal uiteraard nog wel een gebed gedaan worden.
Nu nog even een uurtje slaap bij purren, dan eens iets eten en nog een beetje repeteren Er zijn al een paar nieuwe nummers ontstaan tijdens ons verblijf hier. De singin river, zoals de indianen deze noemden, is blijkbaar nog steeds een grote bron van inspiratie.
Na een lekker rustige dag zijn we tegen vijfen vertrokken richting het W.C.Handy terrein voor de opening van het festival .
Tori opende het dertigste W.C.Handyfest met de introductie van de burgermeester die op zijn beurt een praatje hield over de invloed van W.C. Handy op muziek en de gemeenschapszin. Het festival zelf kwam natuurlijk ook ter sprake.
Vanmiddag spelen we op de opening van W.C.Handy festival. Er komen veel veel mensen kijken. Tori doet de introductie en de burgermeester van Florence gaat paar woorden spreken, er zal uiteraard nog wel een gebed gedaan worden.
Nu nog even een uurtje slaap bij purren, dan eens iets eten en nog een beetje repeteren Er zijn al een paar nieuwe nummers ontstaan tijdens ons verblijf hier. De singin river, zoals de indianen deze noemden, is blijkbaar nog steeds een grote bron van inspiratie.
Na een lekker rustige dag zijn we tegen vijfen vertrokken richting het W.C.Handy terrein voor de opening van het festival .
Tori opende het dertigste W.C.Handyfest met de introductie van de burgermeester die op zijn beurt een praatje hield over de invloed van W.C. Handy op muziek en de gemeenschapszin. Het festival zelf kwam natuurlijk ook ter sprake.
Jamsessie bij George Perkins
Zaterdagochtend zijn we met de boot van Kat de Tennessee op gegaan. Harstikke leuk natuurlijk ware het niet dat de boot kuren kreeg en een van de motoren uitviel en we weer naar de wal moesten. Er bleek een kogellager stuk te zijn en daardoor werd een van de twee motoren te warm en gingen er allerlei toeters en bellen af.
Afijn, (of zoals hier de hele dag, anyway) smiddags hamburgerlunch bij Bill, uurtje pitten en toen tegen zessen op naar George Perkins farm voor de jamsessie. Dit keer werd de sessie binnenshuis gehouden ivm de hitte. Leuk om ' oude' bekenden weer te zien en weer nieuwe mensen ontmoet, zoals bijvoorbeeld Jim Brown en zijn vrouw die 12 jaar lang in een camper door het land zijn getrokken. Als je Jim vraagt hoe ze dat beiden vol hebben gehouden op die paar vierkante meter zegt ie "two words... yes dear". Jim bouwt nu een huis en is nu bezig aan een opleiding aan de universiteit van noord Alabama om een culinaire master te halen, de man is al in diverse tv programma's over koken gespot. Jim had een brouwsel bij zich dat iets van Moonshine heet en volgens hem 90% sterk zou moeten zijn. Mooi niet anders hadden we de hoeveelheid die we hebben gehad niet overleeft :-).
Na eerst te hebben gegeten en daarna met Acoustrio de jamsessie te hebben geopend wisselden de muzikanten elkaar telkens na een paar nummers af.. Tussendoor telkens even naar buiten voor een peukie en een nieuwe shot moonshine. Op het eind ging/mocht ik nog even los op de snaredrum, met kwastjes uiteraard, en speelden we allerlei stijlen en genres, van Bob Dylan tot Steve Earl en meer.
Leuk gekletst met oude en nieuwe vrienden, dat gaat snel hier :-). They want us back next year!!! Tegen enen zijn we naar huis gebracht door Bill want wij waren natuurlijk niet meer in staat om te rijden, wel in een soort staat van ontbinding.
Grapje over het vuurwater,
Een arts zet twee potjes neer voor een patient die te veel van die zooi drinkt. In een van de potjes doet de arts kraanwater en in het andere het vuurwater. In beide potjes gooit de arts een worm. In het kraanwater houdt de worm zich prima, in het vuurwater begint de worm direct te ontbinden. Zegt de arts tegen de patient, het lijkt me duidelijk dat dit geen uitleg nodig heeft. Zegt de patient, ik snap het zolang ik vuurwater drink krijg ik geen last van wormen :-)
En dat ging zo de hele avond tussen de sessies door ...
Afijn, (of zoals hier de hele dag, anyway) smiddags hamburgerlunch bij Bill, uurtje pitten en toen tegen zessen op naar George Perkins farm voor de jamsessie. Dit keer werd de sessie binnenshuis gehouden ivm de hitte. Leuk om ' oude' bekenden weer te zien en weer nieuwe mensen ontmoet, zoals bijvoorbeeld Jim Brown en zijn vrouw die 12 jaar lang in een camper door het land zijn getrokken. Als je Jim vraagt hoe ze dat beiden vol hebben gehouden op die paar vierkante meter zegt ie "two words... yes dear". Jim bouwt nu een huis en is nu bezig aan een opleiding aan de universiteit van noord Alabama om een culinaire master te halen, de man is al in diverse tv programma's over koken gespot. Jim had een brouwsel bij zich dat iets van Moonshine heet en volgens hem 90% sterk zou moeten zijn. Mooi niet anders hadden we de hoeveelheid die we hebben gehad niet overleeft :-).
Kiek um goan
Leuk gekletst met oude en nieuwe vrienden, dat gaat snel hier :-). They want us back next year!!! Tegen enen zijn we naar huis gebracht door Bill want wij waren natuurlijk niet meer in staat om te rijden, wel in een soort staat van ontbinding.
Grapje over het vuurwater,
Een arts zet twee potjes neer voor een patient die te veel van die zooi drinkt. In een van de potjes doet de arts kraanwater en in het andere het vuurwater. In beide potjes gooit de arts een worm. In het kraanwater houdt de worm zich prima, in het vuurwater begint de worm direct te ontbinden. Zegt de arts tegen de patient, het lijkt me duidelijk dat dit geen uitleg nodig heeft. Zegt de patient, ik snap het zolang ik vuurwater drink krijg ik geen last van wormen :-)
En dat ging zo de hele avond tussen de sessies door ...
Vuurwater Jim in zijn jonge jaren T zijn soms net mensen
vrijdag 22 juli 2011
MC Graws
Lekker geslapen, foto's bekeken en geupload, koffie gedronken en daarna bij het boothuis een beejte muziek gemaakt.
Daarna hamburgerlunch bij Bill
Smiddags spelen bij MCGraws coffeehouse in Florence
En uiteraard de tipjar
Na MC Graws zijn we naar het WC Handy fest terrein gelopen. beetje winkels kijken ...
Op het terrein tegenover het headquarter van het WC Handy festival was het een drukke bedoening, de hele stad leek uitgelopen naar dit evenement. Ook hier weer een paar bekenden ontmoet en mee gesproken, en die we waarschijnlijk zaterdagavond weer zien op bij George Perkins.
Dansje van Hugo en Winand...
Eenmaal weer thuis nog even gezameljjk nagezeten bij Kat en toen iedereen in bed lag ben ik nog even sterren wezen kijken op het terras van Kat met een drankje en een muziekje.
Abonneren op:
Posts (Atom)